. KONTUKE

Eskolako lagun batekin egin dut topo iluntzean. Urteak igaro dira elkar ikusi gabe. Ez dut erraz ezagutu kale argiak ozta-ozta piztuak zirela. Parking zaharreko azken bonbila beilegiaren azpiko itzalen artean diosal egin eta elkarri ezer gutxi esanda urrundu naiz.

Etxean argazki bilduma analogiko bat bilatu dut oroitzapenak buruan bueltaka nituela. Zabaldu eta gaztetako argazki batek dio galde ondokoari:

- Noiz horitu zitzaigun oraina?

Nostalgiaz gorde dut ohe azpian.

.Kontuke

Ilunetan itzalen jabe,

gau bakartien jagole.

Begirada galduen infinitua,

urruneko bihotzen zubi.

Ezein bazterretan nagoela

erakarriko nau ilbeteak

oroitu gaitezen gutaz, 

gutxienez 29.5

 egunean behin.

.Kontuke

Decidida,
la eternid escribió su nombre bajo la definición de placer.

Nadie sabe sí trataba de describirse como placentera,
o firmaba placer eterno.

.Kontuke

Zuhaitzak basoan nola, 

hala koskortu dira hiriak gurean,

zerurantz luzatuz.

Arnas bila hazi dira leihoak 

auzokoen begiradak saihestu nahian, 

zerurantz luzatuz.

Hamaikagarren solairuko terrazatik ikusten dut Oiz, 

iaztik

zortzigarren blokeko hamabigarrenak estaltzen dit Kantauri.

Zeinen urrun gelditu zaidan itsasoa.

.Kontuke