Mezuak
Ilunetan argia
Neguan zeruaren iluntasunak denboraren etsai bihurtzen ditu gau luzeak. Ilargiak goizak kentzen dizkigu ilunabarrak emateko, eta bat batean izoztu egiten gara. Koloreen bizitasuna berriz sentituko ez dugulakoan uzkurtu egiten gara, eguzkia betirako joan bailitzan bezala.
Hodeiek mendi tontorretan putz egiten dutenean haize elurtua erraietararte sartzen zaigu, itzaltzen gaituelarik. Izarrak hozten direnean amatatzen diren bezala hozten gara gu ere; enarekin hegora ihes egiteko gogoari gogor eutsiz.
Badakigu, ordea, hegan egiterik ez daukagula, eta narras ez bukatzeko barnekoari estuki oratzen diogu. Bizi-gogoz eraikiriko harroinak mantentzen gaitu zutik, harik eta sugar ausart baten edo eguzki izpiren baten begiradak argitasunean bizitzera gonbidatzen gaituen arte.
Arnas batean itotzen diren gauak sortuko dituen sugarra, orduak egunerokotasunetik aterako dituena. Udako koloreak berreskuratu eta neguko itzalak margotzen lagunduko dizun irribarrea, izarrei distira bueltatzen dien horietakoa. Ilargi orduak gozatzera bultzatuko zaituen izpia, ametsen logura koloreztatuz maitatuko zaituena.
Kantuke
Uztaiak
Arrainen ezkatetako uztaiak neguak sortzen ditu. Arrainak gutxien jaten duten aldia da negua, eta gose garai horrek arrasto ilun bat marrazten du ezkatetan.
Uztai mikroskopikoa da arrainena, ez da itxura batean ikusten, baina hortxe dago. Zauri bat izango balitz bezala. Ondo itxi gabeko zauri bat.
Eta uztaiak arrainetan legez, gertaera latzak geratu egiten dira gure memorian, gure bizitza markatu egiten dute, gure denboraren neurri bihurtu arte. Egun zoriontsuak, aldiz, azkar doaz, azkarregi, eta berehalaxe ahazten zaizkigu.
Arrainetan negua dena, gizakietan galera da. Galerak zehazten du gure garaia.
Galera bakoitza, uztai ilun bat sakonean.
Kirmen Uribe
New York-Bilbao-New York
Zaratak
Pasan los minutos. Pasan las horas. Pasa algún dÃa. Ha leÃdo de todo. Ha hecho de todo. Pero resulta muy difÃcil escapar al propio silencio. Lo dijo hasta un sabio japonés: puedes escapar al ruido del rÃo y de las hojas al viento, pero el verdadero ruido está dentro de ti.
Udarako gau luzeak
Negarrez bizi direnen irribarrea ikusi
Zeruko hodei grisen artean
Argi izpi berriak ikusi
Ez utzi malkorik ezpainetara iristen
Irri hori lausotzen duen zauririk zabaltzen.
Elur artean
Elur artean esnatu ginen neguko zapatu hartan. Bariku arratsaldetik elurrak ez zuen etenik izan eta gure aurpegietan marraztu zen irribarreak elurraren zuritasun guztia har zezakeen bere baitan; gaur marraztuko lukeenaren oso antzekoa. Azken finean ume handiak baino ez gara, eta badaude barruko umetasuna ukitzen duten momentuak.
Kantuke