Labarretan

Labarrean, 2019ko martxoaren 6a

Konplizitateak eraman gaitu,

desioak erantzitako soinekoak logelako lurrean,

eternal nahi genituzkeen besarkadetan urtzera.

Ilargi betearen printzak sartzen dira leihoko zirrikituetatik 

gozamenak marraztutako irribarre lasaiak argituz.

Muxu leunez eskaintzen diogu elkarri 

une honek merezi duen esker on guztia.

Gorputz biluzien lotsagabetasuna laztantzen dizudan artean, 

zure besoetan denboraren joana desafiatzea dut maite, 

egunak 

orduak agortzen dituen gauetan.

Noizbehinka,

sekretu txikiak partekatzen ditugu

hurbiltasunaren babesak ematen duen segurtasunetik.

Gutxinaka

nork bere barruak erakutsiz bezala,

bestea norberarengan larrugorritu dadin.

Gehienetan, aldiz, 

elkarrizketa hutsal bihurtzen ditugu trukatutako hitzok

sentimenduen amildegiak zeharka ukituz.

Harrigarriro, 

begiradak sabaian galduta,

maite zaitudanentz galdetu didazu gaur.

Amildu naiz.

Uzkurtu zait eztarria,

arindu bihotza,

izoztu burua, 

urratu ahotsa

eta… nahigabean,

nire beldurren sakontasunean giltzapetu ditut

zuretzat gordeak nituen

hitz gozo guztiak.

.Kontuke