Atzerritik 1.0



Bagindoazen bizi berri bat hastera. Nora eta atzerrira. Badakizu, ingelera hobetzeko eta curriculuma loditzeko aitzakiarekin; finean bizi berri bat bizitzera. Arrotz zaigun hortaz gozatzera. Pausu ziurrez gindoazen gu, nahiz bat edo beste urduritzen saiatu,otsoak gurean ere egon badaude, eta ez diegu hainbeste erreparatzen. 

Bakardadea gogora dela, hizkuntza ez menperatzea ez dela erraza, janaria ez dela etxekoa bezalakoa, eguzkia ikusi ere ez dugula egingo, hiria ez dela herria… Baina garagardoa badago ez? Ba tira, lagunak ere egongo dira hor nonbait. Denborak aurrera besterik ez du egiten. Gabonetarako bueltan gara, besarkadak emateko, bizipenak kontatzeko… Eta hala hasi genuen bidea, atzera begiratu barik, aurrera baitoa denbora beti…

Arinago, edo noizbehinka, astiroago ere. Batez ere osasuna denean tarteko. Hortaz ez baitago inor salbu. Ez atzerrian ez etxean ere. Orduan bai, orduan bakardadea gogorra da, hotza, Hizkuntza ulergaitza arrotza, eta faltan ditut familia, lagunak eta maite ditudanen ahotsak. Baina pauso ziurrez ekin genuen bidea, eta hala behar jarrai. Nahiz hasiera izan ez den aproposa badut zeinek berpiztu poza. Hezi gintuzten eta haiek emango dute gugan bihotza.

Kantuke

Blog honetako argitalpen ezagunak

Mila kilo zorion

Izenondoak

Udazkenaren negarrei irribarre bat